Byłam razem z rodziną na obiedzie w Błękitnym pudlu, czytałam wiele pozytywnych opinii na temat tej restauracji, wiec się skusiliśmy z mężem i dziećmi. To co zastałam totalnie mnie zamurowało. Nie wiem gdzie ten wspaniały wystrój o którym tyle piszę sie w opiniach. Restauracja jest po prostu tak zagracona jakimiś zakurzonymi starociami że ciężko się tam poruszać żeby na coś nie wpaść. Obsługa początkowo bardzo miła. Dostaliśmy stolik koło jakiegoś okienka gdzie kuchnia wydaje kelnerką dania. To co dzieje się w tym okienku spodziewałabym się raczej w jakiejś pijalni podrzędnej. Kelnerki przeklinają między sobą z kucharzami. Na w prost kuchni widać mikrofalówkę, co da się też wyczuć w daniach. Drzwiczki od tego okna trzaskają jak w stoczni. Co chwilę ktoś biegał z kuchni z jakimiś produktami przez salę. Toaleta wygląda jak na dworcu, na dodatek koedukacyjna, na dodatek oświadczyła mi jakaś Pani ze wschodnim akcentem że trzeba poczekać bo teraz myję. Na deser dostaliśmy roztopione lody, co zauważyły nawet moje małe dzieci. Z tyłu ciągle trzaskają jakieś tylne drzwi i jest ogromny przeciąg. Jedyny plus jaki tam mnie spotkał to przepyszny drink, bardzo ładnie ozdobiony, ale chyba trzeba wypić takich z 10 żeby tam siedzieć i się nie denerwować. Jak dla mnie totalna porażka.