Teatr Zielony Wiatrak „Kręgle”

„Spektakl „Kręgle" można potraktować jako historię jednego człowieka, jako relację ze spotkania dwóch osób, jako przekaz o spotkaniu osoby z czymś co ją przekracza, a może być wspólne dla wszystkich ludzi lub też refleksję na temat tego jakie jest społeczeństwo. Tym co łączy te odmienne sposoby interpretacji jest rozmowa. Pojawia się w niej nawiązanie do kręgli jako gry zespołowej. To też zarazem spotkanie znajomych, którzy wspólnie spędzając czas rywalizują ze sobą przyjaźnie, a przy okazji mogą wymienić się nic nie znaczącymi uwagami na temat pogody, wydarzeń politycznych czy podzielić się bardziej osobistymi doświadczeniami. To okazja do tego, żeby nawiązać więź poprzez rozmowę, w której jej uczestnicy zakładają wzajemną wolę porozumienia. Jeśli pada pytanie, pojawia się odpowiedź, jeśli coś jest niezrozumiałe, zostaje to wyjaśnione, a gdy rozmowa staje się niewygodna można ją przerwać i zmienić temat (...)

Czy taka jest rozmowa w spektaklu Marka Branda?  Jest jej zaprzeczeniem. To raczej seria posunięć w grze o władzę. Chociaż można to potraktować jako chęć dominacji ujawnianą przez gospodarza spotkania i  wyzwanie rzucone gościowi, który na początku - zapewne z grzeczności raczej niż uległości - przyjmuje pozycję podrzędną, to jednak potrzebę władzy można tu też rozumieć jako zawalczenie o swój wizerunek w oczach innego człowieka. Cóż z tego, że ten inny jest obcy. I nawet nie to ma znaczenie, że może zaoferować gościowi coś bardzo dla niego cennego - pracę, której nie ma już od dwóch lat. Gospodarz, potencjalny pracodawca gwałci normalnie przyjęte zasady rozmowy: zadaje inwazyjne, naruszające prywatność pytania, nadmiernie się zbliża, skracając dystans jakiego rozmówcy potrzebują, aby czuć się bezpiecznie, wyraża sądy na temat samej rozmowy, które podważają jej sens i wreszcie kwestionuje role, jakie obydwaj w rozmowie przyjmują. Nie móc odnaleźć siebie w rozmowie, a raczej nie potwierdzić swej tożsamości w reakcji drugiej osoby uniemożliwia zarazem ustalenie odpowiedzi na pytanie „Kim jestem?", jak i poddaje pod wątpliwość jakąkolwiek możliwość więzi z drugim człowiekiem.

Prace socjologiczne, psychologiczne czy też z dziedziny nauk politycznych odsłaniają tajniki związków pomiędzy ludźmi, ale - co charakterystyczne dla nauki - dokonują tego fragmentarycznie. Spektakl Marka Branda oferuje widzowi obraz rozmowy z różnymi jej wątkami, każąc odpowiedzieć sobie na pytanie: jaki świat tworzę poprzez rozmowę?"

Występują: D - Jacek Majok, M - Marek Brand
Reżyseria: Marek Brand, Jacek Majok
Muzyka: Paweł Nowicki
Scenografia i kostiumy: Elwira Twardowska
Światła: Radosław Czarnecki

„Plama" Gdański Archipelag Kultury
Ul. Pilotów 11, 80-460 Gdańsk
1 lutego 2010 r, godz. 19.00
Bilety: 10 zł