Opis
Wdowieństwo to doświadczenie rozłąki, które przypomina, że nasze ziemskie życie nie będzie trwało wiecznie. Wdowieństwo to rozłąka tu na ziemi, ale nie na wieki.
Trzy kobiety, św. Onafrios, papieżyca Joanna i Heloiza, spotykają się w bliżej niedookreślonej czasoprzestrzeni, by opowiedzieć sobie nawzajem historie swojego życia. Każda z nich powraca do czynności, które składały się na ich codzienność, a jednocześnie opowiada o swoich szczególnych relacjach z Bogiem, o miłości do mężczyzn, a może bardziej o pragnieniu wdarcia się do męskiego świata. Ich opowieści są formą intymnej spowiedzi, pewnego rodzaju samooczyszczenia. Upór w dążeniu do realizacji swych planów, chęć posiadania wiedzy zarezerwowanej tylko dla mężczyzn, determinacja w poszukiwaniu prawdziwej, niczym nieskażonej miłości były impulsami kształtującymi poglądy i decyzje tych trzech postaci. Silny sprzeciw wobec zastanego porządku nie może przejść bez echa. Każda zaznała niewymownej, lecz nieuchwytnej i nierzeczywistej miłości i musi liczyć się z pozostałą głuchą pustką wdowiej samotności.