Urodziny Stanleya

Oto drobnomieszczański pensjonat w nadmorskiej miejscowości, w którym zamieszkuje tytułowy Stanley - niby zwyczajna, a jednaktajemnicza, intrygująca postać, nie wiadomo czym się zajmuje, i coprzeżył. Pewnego dnia do pensjonatu przybywają dwaj dziwni panowie - Goldberg i McCann.

 

Wraz z gospodynią postanawiają wyprawićStanleyowi przyjęcie urodzinowe, choć ten twierdzi, że urodzintego dnia nie ma. Rośnie napięcie, wieje grozą, jednak pozornie nic złego się nie dzieje, drzwi złego losu wydają się byćzamknięte. Akcja błyskawicznie, zaskakująco posuwa się naprzód...Harold Pinter - laureat Nagrody Nobla w dziedzinie literatury z 2005 roku napisał "Urodziny Stanleya" w roku 1957. To jeden z pierwszychjego dramatów, do dziś uznawany za jedno z jego najwybitniejszych dzieł."Urodziny Stanleya" - jak pisał profesor Bolesław Taborski - są tworem niezwykłej teatralnej wyobraźni, sztuką dobitnie ukazującązłudność ludzkiego poczucia bezpieczeństwa, zagrożenie, które możenadejść z każdym dobrodusznym przybyszem, łatwość, z jaką można ulec dezintegracji, groteskowość - ponurą śmieszność - ludzkiej egzystencji.Reżyser przedstawienia Barbara Sass o twórczości zmarłego w grudniudramaturga: - Pinter to poezja. Wystarczy choćby wsłuchać się w rytm jego dialogów. Wydaje się, że są o niczym, a mówią o wszystkim cosię dzieje między ludźmi. Pinterowskie rytmy to całe muzyczne frazy.Wciąż, niezmiennie ujmuje mnie jego sposób pisania o świecie.